Το αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού έγραψε ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος στους Κορινθίους μας λέει:

Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. ποῦ σοφός; ποῦ γραμματεύς; ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.

Και στην νεοελληνική:

Πράγματι λοιπόν η διάδοση του κηρύγματός του οφείλεται στη θεία του δύναμη. Διότι το κήρυγμα για το σταυρό σ’ εκείνους βέβαια που βαδίζουν το δρόμο της απώλειας φαίνεται μωρία και κουταμάρα· σε μας όμως που είμαστε στο δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού που σώζει. Ναι. Τους φαίνεται μωρία και δεν μπορούν να νιώσουν τη δύναμη του Ευαγγελίου, αν και παρουσιάζονται με την αξίωση ότι είναι σοφοί. Διότι έχει γραφεί από τον Ησαΐα, που μίλησε εκ μέρους του Θεού: Θα εξαφανίσω τη σοφία αυτών που παρουσιάζονται ως σοφοί, και θα παραμερίσω ως ανώφελη και άχρηστη τη φρόνηση εκείνων που κομπάζουν με την ιδέα ότι είναι συνετοί. Πού υπάρχει τώρα σοφός; Πού υπάρχει έμπειρος διδάσκαλος του Μωσαϊκού νόμου; Πού επιδέξιος συζητητής της άπιστης και άθεης αυτής εποχής; Δεν απέδειξε ο Θεός μωρή τη σοφία των ανθρώπων που έχουν τα κοσμικά φρονήματα της εποχής μας; Και η αποδοκιμασία αυτή του Θεού έγινε με κάθε δικαιοσύνη. Διότι, αφού με τη σοφία του Θεού, η οποία γίνεται φανερή στα δημιουργήματά του, δεν γνώρισαν οι άνθρωποι τον Θεό με την έμφυτη λογική και την άλλη σοφία τους, αποφάσισε ο Θεός μέσα στην αγαθότητά του να σώσει όλους όσους θα πιστέψουν σε κάθε εποχή, με το κήρυγμα, που φαίνεται μωρό και ανόητο στους σοφούς του αμαρτωλού κόσμου. Και φαίνεται μωρό και ανόητο, επειδή και οι Ιουδαίοι απαιτούν υπερφυσικό σημείο για να πιστέψουν, και οι Έλληνες ζητούν φιλοσοφικούς συλλογισμούς που να ικανοποιούν το περίεργο πνεύμα τους. Εμείς όμως κηρύττουμε τον Χριστό που έχει σταυρωθεί. Και ο σταυρωμένος Χριστός για τους Ιουδαίους που περιμένουν τον Μεσσία Χριστό ως επίγειο βασιλιά είναι σκάνδαλο, εμπόδιο πάνω στο οποίο σκοντάφτουν και δεν πιστεύουν. Για τους Έλληνες πάλι ο σταυρωμένος Θεός που δεν νίκησε τους εχθρούς του παρουσιάζεται ως ιδέα μωρή και ανόητη. Σ’ αυτούς όμως που ο Θεός βρήκε άξιους να καλέσει στη σωτηρία, είτε Ιουδαίοι είναι είτε Έλληνες, κηρύττουμε Χριστό, ο οποίος είναι Θεού δύναμη που αναγεννά και αγιάζει, και Θεού σοφία που φωτίζει κάθε πιστό.

Ο λόγος του Θεού που ακούσαμε σήμερα μάς φέρνει μπροστά σε ένα μυστήριο που βρίσκεται στην καρδιά της πίστης μας το κήρυγμα του Σταυρού. Ο απόστολος Παύλος γράφει στους Κορινθίους: «Ο λόγος του Σταυρού γι’ αυτούς που χάνονται είναι μωρία, σε εμάς όμως που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού».

Από την πρώτη στιγμή που αντήχησε το Λόγος του Θεού στον κόσμο, το μήνυμά του προκάλεσε διχασμό. Άλλοι το δέχτηκαν με πίστη και άλλαξε η ζωή τους. Άλλοι το θεώρησαν ανοησία, παραλογισμό, κάτι ξένο προς την ανθρώπινη λογική. Και αυτό δεν άλλαξε μέχρι σήμερα. Το ίδιο μήνυμα που για τον πιστό είναι δύναμη και φως, για τον άπιστο φαίνεται αδύναμο και άχρηστο.

Ο Παύλος μάς θυμίζει τον λόγο του προφήτη Ησαΐα «θα καταργήσω τη σοφία των σοφών και θα αχρηστέψω τη φρόνηση των συνετών». Με αυτό δεν υποτιμά τη λογική, ούτε τη γνώση. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός του νου μας και της ικανότητάς μας να ερευνούμε. Αλλά βάζει όρια. Η ανθρώπινη σοφία από μόνη της δεν μπορεί να σώσει, δεν μπορεί να αποκαλύψει τον Θεό.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από θεωρίες, φιλοσοφίες, επιστήμες, τεχνολογίες. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε πολλά, αλλά δεν απαντούν στο πιο βαθύ ερώτημα. Γιατί υπάρχουμε; Πώς θα σωθούμε από την αμαρτία και τον θάνατο; Εκεί ακριβώς η ανθρώπινη σοφία αποτυγχάνει. Και ο Θεός προσφέρει έναν δρόμο που μοιάζει παράλογος τον Σταυρό.

Για τους Ιουδαίους, που περίμεναν έναν Μεσσία δυνατό, βασιλιά νικηφόρο, ο Εσταυρωμένος Χριστός ήταν σκάνδαλο. Πώς να δεχτούν έναν Μεσσία που πεθαίνει πάνω σε ξύλο; Αυτό ήταν προσβολή για τη λογική και τις προσδοκίες τους.

Για τους Έλληνες, που αναζητούσαν φιλοσοφική σοφία, η ιδέα ενός Θεού που σταυρώνεται φαινόταν παράλογη. Πώς είναι δυνατόν ο παντοδύναμος να νικηθεί, να ταπεινωθεί, να πεθάνει; Γι’ αυτό και θεωρούσαν το Ευαγγέλιο μωρία, ανοησία.

Κι όμως, αδελφοί μου, μέσα σε αυτό που φαίνεται αδυναμία, βρίσκεται η πραγματική δύναμη. Μέσα σε αυτό που φαίνεται παράλογο, βρίσκεται η αληθινή σοφία.

Για μας που πιστεύουμε, ο Σταυρός δεν είναι ντροπή ούτε μωρία. Είναι η δύναμη του Θεού που σώζει. Εκεί, πάνω στον Γολγοθά, ο Χριστός δεν ηττήθηκε· θριάμβευσε. Δεν παρέδωσε τη ζωή του από αδυναμία, αλλά από αγάπη. Στον Σταυρό κατέβηκε στον πάτο της ανθρώπινης οδύνης, για να την γεμίσει με την παρουσία Του.

Ο κόσμος μετρά τη δύναμη με όπλα, με πλούτη, με εξουσία. Ο Χριστός μάς δείχνει ότι η αληθινή δύναμη είναι η αγάπη που θυσιάζεται. Ο κόσμος μετρά τη σοφία με θεωρίες και φιλοσοφίες. Ο Χριστός μάς δείχνει ότι η αληθινή σοφία είναι η υπακοή στο θέλημα του Θεού και η ταπείνωση που οδηγεί στη ζωή.

Αν σκεφτούμε την εποχή μας, θα δούμε ότι δεν διαφέρει πολύ από την εποχή του Παύλου. Και σήμερα οι άνθρωποι ζητούν σημεία, αποδείξεις, θαύματα για να πιστέψουν. Κι άλλοι ζητούν λογικά επιχειρήματα, επιστημονικές βεβαιότητες, φιλοσοφικές αποδείξεις.

Η αλήθεια της Εκκλησίας όμως παραμένει η ίδια «εμείς κηρύττουμε Χριστό Εσταυρωμένο». Αυτό είναι που σώζει, αυτό είναι που δίνει ελπίδα. Όχι οι ανθρώπινες θεωρίες, όχι οι εντυπωσιακές αποδείξεις, αλλά η απλότητα της πίστης σε Εκείνον που πέθανε και αναστήθηκε για μας.

Σκεφτείτε πόσο συχνά κι εμείς ντρεπόμαστε να μιλήσουμε για τον Σταυρό. Θέλουμε έναν Χριστιανισμό πιο άνετο, χωρίς θυσίες. Θέλουμε μια πίστη που δεν θα μας κοστίσει. Μα ο Χριστός δεν κήρυξε έναν τέτοιο δρόμο. Μας είπε «όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας σηκώσει τον σταυρό του». Αυτό σημαίνει ότι και στη δική μας ζωή, ο δρόμος της σωτηρίας περνά από θυσίες, από ταπείνωση, από αγάπη.

Αδελφοί μου, το μήνυμα είναι καθαρό ο Σταυρός είναι το σημείο της σωτηρίας μας. Εκεί κρύβεται η δύναμη του Θεού και η σοφία Του. Το ερώτημα είναι πώς στεκόμαστε εμείς απέναντι σε αυτό το μυστήριο;

Θα το δούμε σαν μωρία, όπως οι Έλληνες; Θα το θεωρήσουμε σκάνδαλο, όπως οι Ιουδαίοι; Ή θα το δεχτούμε με πίστη, σαν δύναμη και σοφία Θεού που σώζει;

Ο Σταυρός είναι η πρόσκληση του Θεού σε κάθε έναν από μας. Μας καλεί να αφήσουμε την έπαρση της λογικής, την αλαζονεία της γνώσης, και να ταπεινωθούμε μπροστά Του. Μας καλεί να εμπιστευτούμε την αγάπη Του, ακόμα κι όταν όλα γύρω μας μοιάζουν σκοτεινά.

Ας μην ντραπούμε λοιπόν, ποτέ να ομολογήσουμε τον Χριστό Εσταυρωμένο. Ας μην ντραπούμε να κάνουμε το σημείο του Σταυρού, να φανερώσουμε την πίστη μας, να ζήσουμε με θυσιαστική αγάπη. Γιατί ο Σταυρός δεν είναι μωρία· είναι το κλειδί της αιώνιας ζωής.

Ο Σταυρός δεν είναι ήττα· είναι η νίκη της αγάπης πάνω στο μίσος, του φωτός πάνω στο σκοτάδι, της ζωής πάνω στον θάνατο. Ας κρατήσουμε με πίστη τον Σταυρό του Χριστού, κι Εκείνος θα μας δώσει τη δύναμή Του και τη σοφία Του, τώρα και πάντοτε.

Αμήν.